Natuur

Te veel stikstof is slecht voor planten die voedselarme omstandigheden nodig hebben. Als deze planten verdwijnen, komen er steeds meer dezelfde planten in een gebied. Veel voorkomende soorten komen steeds meer voor en zeldzame soorten komen steeds minder voor. Dat betekent soms dat de plantensoorten die kenmerkend zijn voor het gebied verdwijnen en dat de kwaliteit van de overgebleven soorten minder wordt, of zelfs dat het gebied zijn natuurlijke kenmerken verliest. Ook dieren kunnen daar last van hebben, bijvoorbeeld doordat hun leefgebied dichter begroeid raakt. Het voormalige Programma Aanpak Stikstof (PAS) zorgde ervoor dat er niet te veel stikstof is in beschermde natuurgebieden – de zogenoemde Natura 2000-gebieden – en dat de natuur hersteld wordt waar dat nodig is. Dit is geregeld in de Wet natuurbescherming (2017).

Twee pijlers

Natura 2000 is een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden op het grondgebied van de lidstaten van de Europese Unie.  Nederland heeft 161 Natura 2000-gebieden. Het voormalige PAS steunde op twee pijlers om de doelen van Natura 2000 veilig te stellen:

• Daling van stikstof door bronmaatregelen
  De sector landbouw is voor ongeveer 40% verantwoordelijk voor de uitstoot van stikstof. Door in de landbouw aan de bron maatregelen te nemen kan al gezorgd worden voor minder uitstoot. Dit gebeurt bijvoorbeeld door mest gerichter uit te rijden op het land. Hierdoor komt minder stikstof in de lucht. Ook kunnen stallen zo gebouwd of verbouwd worden dat ze minder stikstof uitstoten.
• Ecologische herstelmaatregelen
  De ecologische herstelmaatregelen zijn gericht op het bestendiger maken van de natuur tegen overbelasting van stikstof. Zo kan de natuur in stand worden gehouden en op sommige plaatsen zelfs worden uitgebreid. De ingezette herstelmaatregelen zijn onderdeel van de herstelstrategieën die voor het PAS zijn opgesteld.