Een LESA is vraaggestuurd. Hoe concreter de vraagstelling, hoe helderder de analyse er antwoord op kan geven. Hoewel een LESA altijd de samenhang van de natuurlijke processen in een gebied bestudeert, bepaalt de aard van de vraag de focus van de analyse. Een vraag over fauna leidt tot een andere benadering dan een vraag over de vegetatieontwikkeling of het functioneren van het hydrologische systeem.
Het is belangrijk dat opdrachtgever en opdrachtnemer goed op één lijn komen voordat het project begint en het gesprek voeren over waarom de LESA wordt uitgevoerd en welke context relevant is. Welke uitdagingen spelen er in het gebied? Wat is de betekenis van het gebied op grotere schaal, binnen Nederland én in Europees verband, in relatie tot beschermde, kenmerkende en typische soorten en prioritaire of karakteristieke habitattypen? Welke primaire vraag volgt hieruit en welke aanvullende, secundaire vragen willen we beantwoord krijgen?
Door het doel van de LESA scherp te formuleren en tijdens het proces een open dialoog met de opdrachtnemer te behouden, vergroot de opdrachtgever de kans op een kwalitatief sterk eindproduct: in plaats van een uitvoerig en weinig toegespitst rapport, een analyse met een heldere synthese die relevante vragen beantwoordt en onderbouwde oplossingsrichtingen biedt vanuit een integrale visie.
De vraagstelling bepaalt tevens het schaalniveau, detailniveau en toepassingsbereik van de LESA. Bij grote gebieden kan worden gekozen voor een onderverdeling in deelgebieden – bijvoorbeeld op basis van waterscheidingen – waarbij de uiteindelijke keuze afhangt van de specifieke onderzoeksvragen, beschikbare capaciteit en gewenste diepgang. Een LESA kan zich richten op gerichte vragen voor een specifiek deelgebied of juist gebiedsoverstijgende vraagstukken voor het gehele gebied behandelen.
