Een landschapsecologische systeemanalyse (LESA) is een methode om inzicht te krijgen in de natuurlijke processen die spelen in een gebied en hoe het systeem functioneert als geheel. Hierin worden biotische en abiotische factoren met elkaar in verband gebracht om de sturende factoren achter de natuurlijke systemen in het landschap te herkennen. Deze analyse wordt uitgevoerd over een groter gebied dan alleen het beoogde natuurgebied, om álle relevante invloedsfactoren mee te kunnen nemen in de analyse.
Om de kwaliteit van onze natuur te behouden en te verbeteren, is het nodig om het (historische) functioneren van ecosystemen te doorgronden en de gebiedsspecifieke problematiek in beeld te brengen, zonder de grootschalige context uit het oog te verliezen. Op deze wijze kunnen effectieve maatregelen worden geïdentificeerd, zowel in het gebied als daar omheen, die passend en toereikend zijn voor het halen van de natuurdoelen.
Een landschapsecologische benadering brengt ook in beeld welke kennis er nog nodig is om tot systeeminzicht te kunnen komen en hoe monitoring effectief ingericht kan worden. Natuurmonitoring levert belangrijke meetreeksen op die input zijn voor een LESA en de effecten van maatregelen laten zien. Op iteratieve wijze wordt het inzicht aangescherpt en komt de mogelijkheid om tot systeemherstel te komen dichterbij.